Een paar weken geleden mocht ik aanwezig zijn bij de begrafenis van één van mijn neven. Veel te vroeg overleden aan een veel te snel voortwoekerende rotziekte, had hij in de hem resterende tijd zijn uitvaart en alles eromheen in goed overleg met zijn nabestaanden, minutieus geregeld. En dat resulteerde in een uitvaart, die ik indrukwekkend vond.
Hij had ervoor gekozen om begraven te worden op een natuurbegraafplaats. Hij koos voor Reiderwolde bij Winschoten. Een aangelegd natuurgebied net oostelijk van het mislukte toeristische project “De Blauwe Stad”. Het is een heel vervreemdende ervaring als je achter de begrafenisauto aan naar de laatste rustplaats loopt. Langs een heuvel met daarop een uitkijktoren, het bos in om uiteindelijk stil te houden bij het graf, dat daar gedolven ligt tussen de bomen en struiken.
Vervreemdend is het woord, dat mij invalt, als je overal in dat bos gedenkstenen en houten herinneringsbordjes ziet. Je realiseert je dan opeens, dat dit, hoewel openbaar natuurgebied, ook de laatste rustplaats is van zovelen.
Dapper namen zijn familieleden deel aan de plaatsing en het laten dalen van de kist. Groningers, die hun verdriet, gelukkig tevergeefs, probeerden te onderdrukken. Mijn neef was altijd en ook tijdens de uitvaart in hele goede handen.
Het verwerken van dit verlies zal voor zijn gezinsleden niet gemakkelijk zijn.
© Herman Stel dec. 2020
Herman Stel 't 
Het is een schande dat er mensen zijn die steeds maar blijven roepen dat Blauwestad een mislukt project is, ga dan eens kijken dan zal je zien dat het niet mislukt is. Er is een meer, een natuurgebied, een begraafplaats, woningen, en het loopt allemaal lekker. Niet zo snel als gehoopt, maar mislukt is het zeker niet.
En gecondoleerd, ik vind uitvaarten altijd vervelend.
LikeLike
Ik moet toegeven, dat de opmerking “mislukt project” niet goed is gekozen. En ik begrijp ook, dat je hier boos over kunt worden. Zeker als je sterk verbonden bent met de streek. Inderdaad is het een gebied, dat mooi ontwikkeld is en de aanleg van het meer en de aanpalende natuurgebieden is zeker een succes te noemen. Maar de oorspronkelijke plannen om woonkernen met in totaal 1480 woningen te realiseren bleken toch wel wat te hoog gegrepen. Die plannen zijn stevig bekritiseerd in het rapport van de N. Rekenkamer in 2010 en de plannen zijn ook meer dan één keer naar beneden bijgesteld.
Het verlagen van de grondprijs en daarnaast het verlagen van de prijs van de woningen, heeft er voor gezorgd, dat er nu even een opleving is van de verkoop. Het huidige aantal inwoners zit echter nog niet op een kwart van de oorspronkelijke prognose. In die zin kun je stellen, dat, ook gelet op het bijstellen van de einddatum naar 2051, er toch zeker geen sprake is van een successtory. Maar….het woord mislukking neem ik terug.
LikeLike