Hypocriet!

Momenteel staat de helft van de onderwijswereld op z’n kop over het feit, dat twee schooldirecteuren het hebben aangedurfd om leerlingen te wijzen op een aantal regels van fatsoen met betrekking tot de kleding, die zij dragen op school. Zelfs psychologen en ook nog eens de Rutgers stichting veroordelen deze scholen. Men komt met opmerkingen zoals, “Die kinderen, vaak meisjes, worden in de hoek gedrukt van seksueel uitdagend gedrag!” en “Je moet de jeugd op die leeftijd laten experimenteren en laten zoeken naar hun eigen identiteit.”

Wat een waanzin en wat een hypocrisie. Toen ik nog lesgaf kwam het in warme zomers en op tropische dagen regelmatig voor, dat er kinderen naar school kwamen in kleding waar mijn ouders meteen van hadden gezegd, dat hun kind zo de deur niet uitkwam, laat staan naar school zou mogen. Er bestonden fatsoensnormen, die niet eens per se in het seksuele werden getrokken, maar te maken hadden met het collectieve gevoel van dit kan en dat kan niet. Die normen waren al behoorlijk vervaagd in de periode, dat ik zelf voor de klas kwam te staan.

En wat ook nogal hypocriet is? Niemand durft het erover te hebben, dat een leerkracht ook best wel gevoelig kan zijn voor dit soort visuele prikkels. En dan heb ik het niet over pedoseksueel of iets in die lijn. Want daar zijn we ook al zo goed in, om meteen iemand die drie tellen naar een kind kijkt meteen maar als pedo te bestempelen.

Gelukkig vinden de mensen van de Rutgers Stichting en heel veel psychologen, dat leerkrachten geen seksuele gevoelens hebben en prikkelende kleding, zoals naveltruitjes, topjes met inkijk, korte broekjes etc., etc. niet eens opmerken.

Er is eigenlijk helemaal niets aan de hand. Tenminste volgens de deskundigen.

Waarom denken ouders eigenlijk tegenwoordig veel vrijer of hun schaars geklede naar school vertrekkende kinderen?  Of horen normen en waarden bijbrengen niet meer tot de opvoedingstaken?

(bron foto 4dance.nl)